نشستن مگس روی غذا چه خطری برای سلامتی دارد؟
تاریخ انتشار: ۸ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۰۵۳۸۷
آفتابنیوز :
وقتی بحث به حشرههای ناقل بیماری میرسد، بسیاری از مردم به پشهی خونخوار یا کنه فکر میکنند. این در حالی است که یافتههای جدید نشان میدهند مگسهای خانگی (با نام علمی Musca domestica) بیشتر از آنچه تصور میشد، سلامتی انسان را به خطر میاندازند. بهگزارش ساینسآلرت، مگسهای خانگی در ابتدای رودهی خود اندامی به نام چینهدان دارند که غذا قبل از هضمشدن، در آن ذخیره میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در اغلب مواقع، مگس پس از نشستن روی غذا برخی از محتویات چینهدان و مقداری آنزیم گوارشی را استفراغ میکند. مگس دندان ندارد و برای مصرف غذا ازطریق دهانِ نیمانند خود با آنزیم گوارشی موادغذایی را تجزیه میکند. احتمال دارد مگس افزونبر آنزیمها، ویروسها و باکتریهایی که قبلاً از منابع غذایی دیگر مثل زخم، بزاق، مخاط یا مدفوع جمعآوری شدهاند، نیز روی غذای شما استفراغ کند.
دانشمندان بهتازگی نگاهی دقیق به مطالعات متمرکز بر استفراغ مگس انداختهاند تا جزئیات بیشتری دربارهی آن کسب کنند. جان استوفولانو، یکی از اعضای دانشگاه ماساچوست در امهرست و حشرهشناس و نویسندهی مقاله، میگوید در دوران همهگیری کرونا کتابی با عنوان «سرایت؛ عفونتهای حیوانات و همهگیری بعدی انسان» خوانده و همین کتاب به او انگیزه داده است تا مطالعات مربوط به مگس را بررسی کند.
استوفولانو هنگام بررسی مقالات متوجه شد مگسهای خانگی که او بیش از نیمقرن روی آنها مطالعه کرده است، تا حد زیادی بهعنوان ناقل بیماری نادیده گرفته شدهاند. او میگوید: «از دههی ۱۹۶۰، یعنی زمانی که دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد بودم، روی مگسهای غیرگزنده مطالعه کردهام. بهعقیدهی من، مگسهای غیرگزنده تا حد زیادی نادیده گرفته شدهاند.»
طبق گفتهی استوفولانو، مگسهای خونخوار بخش اعظم توجهات را به خود جلب کردهاند؛ اما باید به مگسهایی توجه کنیم که در میان ما زندگی میکنند؛ چون آنها مواد غذایی خود را از انسانها و حیواناتی دریافت میکنند که در اشک و زخمها و مدفوع خود عامل بیماریزا دارند.
مگسها غالبا جذب کثیفیهایی نظیر حیوانات مُرده و مدفوع آنها میشوند و گونهی غیرگزندهی آنها احتمالاً حین جابهجایی در مناطق مختلف میتوانند عوامل بیماریزا را از حیوانی به حیوان دیگر منتقل کنند. طبق مطالعهای جدید، بیش از ۲۰۰ عامل بیماریزا شامل چندین نوع باکتری، ویروس، کرم و قارچ در مگسهای خانگی بالغ شناسایی شده است.
پژوهشگران در سال ۲۰۲۰ ازطریق آزمایشهایی ویژه در محیط آزمایشگاهی نشان دادند که مگسهای خانگی حتی توانایی حمل ویروس SARS-CoV-۲ (عامل بیماری کووید ۱۹) را نیز دارند و عملاً میتوانند ویروس را به روش انتقال مکانیکی ازطریق پا یا بال یا قسمتهایی در دهان خود به میزبان جدید منتقل کنند.
دانشمندان میگویند نگرانیشان صرفاً به انتقال مکانیکی ویروسها محدود نیست. مطالعهای در دههی ۱۹۹۰ نشان داد باکتری اشریشیا کلی میتواند در داخل دهان مگسهای خانگی یا روی بخشهای بیرونی دهان این حشرات تکثیر شود. برخی از سویههای اشریشیا کلی موجب مسمویت غذایی و اسهال میشوند. جان استوفولانو میگوید دلیل اصلی این است که مگسها بهطورمداوم حین مصرف غذا و نظافت (زمانی که حشرات استفراغ را به تمام بخشهای بدن خود میمالند) محتویات چینهدان را بیرون میریزند.
مطالعهی دیگری در سال ۲۰۲۱ نشان داد مگسهایی خانگی که به باکتری کِلامیدیا تِراکوماتیس آلوده بودند میتوانستند این عامل بیماریزا را بهمدت ۲۴ ساعت در داخل چینهدان خود زنده نگه دارند. ۲۴ ساعت زمان بسیار زیادی برای مگس است و این حشره بهراحتی میتواند کلامیدیا تراکوماتیس را به میزبان جدید منتقل کند. مطالعهای دیگر نشان داد عوامل بیماریزا میتوانند بهمدت حداقل چهار روز در داخل چینهدان باقی بمانند.
درحالیکه دانشمندان برای کسب اطلاعات بیشتر دربارهی مگسهای خانگی تلاش میکنند، فراموش نکنید که اگر غذا برای مدتزمانی طولانی در بیرون از خانه رها نشود، خطر ناشی از بیماری بر اثر استفراغ مگس زیاد نیست. کمرون وب، حشرهشناس دانشگاه سیدنی، در سال ۲۰۱۵ در نتیجهگیری مطالعهی علمیاش نوشت: «شکی نیست که مگسها میتوانند باکتریها و ویروسها و انگلها را از زباله به غذای ما منتقل کنند؛ ولی بعید است که یک بار نشستن مگس روی غذا افراد سالم معمولی را بیمار کند.
تابهحال، اکثر مطالعاتی که مگسها را از جنبهی عوامل بیماریزا بررسی کردهاند، بهطوردقیق مشخص نکردهاند که چه بخشی از بدن حشره بررسی شده است. جان استوفولانو توصیه میکند که پژوهشگران سراغ بررسی چینهدان بروند؛ چون حاوی مایعات بیشتری برای میکروبها و احتمالاً انگلها است.
پژوهشگران باید توجه کنند که برخی از گونههای مگس چینهدان بزرگتری دارند؛ بههمیندلیل، ممکن است که عوامل بیماریزای بیشتری حمل کنند. استوفولانو میگوید: «همین چیزهای کوچکاند که مشکل ایجاد میکنند. سلامتی ما وابسته به توجه بیشتر به مگسهایی است که با ما زندگی میکنند.»
منبع: باشگاه خبرنگاران جوانمنبع: آفتاب
کلیدواژه: مگس سلامتی عوامل بیماری زا مگس های خانگی عامل بیماری مگس ها روی غذا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۰۵۳۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پزشکان میگویند آسانسورسواری عمر را کوتاه میکند؛ جایگزین استفاده از راهپله!
استفاده از آسانسور صرفا برای راحتی در جابهجایی عمودی نیست. همه دانشجویان رشتههای علوم پایه و مهندسی در درس فیزیک، اصل همارزی نسبیت عام را خواندهاند که حرکت شتابدار در آسانسور معادل حضور در میدان گرانشی است و زمان در حضور میدان گرانشی، کندتر میگذرد. این یافته اینشتین در آثار علمیتخیلی برجستهای مانند «میانستارهای» اثر کریستوفر نولان نیز بهزیبایی نشان داده شده است.
با این حال به نقل از ایسنا، استفاده از آسانسور هیچ کمکی به طول عمر شما نمیکند و درمقابل، انتخاب راهپله میتواند به شما کمک کند تا زندگی طولانیتری داشته باشید. به طور مشخص، بالا رفتن از چند پله در روز، خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی و مرگ را کاهش میدهد حتی اگر سابقه مشکلات قلبی داشته باشید.
دکتر سوفی پادوک(Sophie Paddock)، نویسنده این مطالعه از دانشگاه آنگلیا شرقی و بنیاد بیمارستان دانشگاه نورفولک و نورویچ میگوید: «اگر هر دو گزینه پلهها یا آسانسور را دارید، به سراغ پلهها بروید، زیرا این کار به قلب شما کمک میکند. حتی فعالیتهای بدنی کوتاهمدت تأثیرات مفیدی بر سلامتی دارد، و دورههای کوتاه بالا رفتن از پلهها میتواند یک هدف دست یافتنی برای فعالیتهای روزانه باشد».
بیماریهای قلبی عروقی علت اصلی مرگومیر در بسیاری از کشورهای جهان ازجمله ایالات متحده هستند، اما محققان میگویند که ورزش منظم میتواند به پیشگیری از آن کمک کند. متأسفانه، مطالعه جدیدی که در مجله ESC Preventive Cardiology ۲۰۲۴ ارائه شد، نشان میدهد که از هر چهار فرد بزرگسال در سراسر جهان، یک نفر از سطوح توصیه شده فعالیت بدنی برخوردار نیست.
در ایالات متحده، بزرگسالان باید هر هفته حدود ۱۵۰ دقیقه ورزش با شدت متوسط داشته باشند که این میزان، معادل ۳۰ دقیقه پیادهروی سریع روزانه در ۵ روز از هفته است. همچنین اضافه کردن دو روز فعالیتهای تقویت عضلانی توصیه میشود که در آن، همه گروههای عضلانی اصلی از جمله پاها، باسن، پشت، شکم، سینه، شانهها و بازوها درگیر شوند.
جزئیات پژوهشدکتر پادوک خاطرنشان میکند که بالا رفتن از پلهها، ورزشی آسان و قابلدسترس است که افراد میتوانند در هر مکانی انجام دهند، از ساختمان آپارتمانی خود گرفته تا پارکهای شهری. با در نظر گرفتن این موضوع، این مطالعه جدید به بررسی تأثیر بالا رفتن از پله بر طول عمر و سلامت قلب پرداخته است.
این گروه ۹ مطالعه قبلی را در مورد بالا رفتن از پلهها با بیش از ۴۸۰ هزار شرکتکننده جمعآوری کرد. این مطالعات مجموعه وسیعی از شرایط را مورد بررسی قرار داد و درمورد تعداد پلههایی که شرکتکنندگان از آن بالا رفتند یا سرعتی که از آن پلهها بالا رفتند، تفاوتی قائل نشد. این ۹ گزارش شامل افراد سالم و همچنین افراد مبتلا به بیماری شریانی محیطی یا سابقه حملات قلبی بود. شرکت کنندگان از ۳۵ تا ۸۴ سال سن داشتند.
به طور کلی، این مطالعه جدید نشان داد که بالا رفتن از پلهها با کاهش ۲۴ درصدی خطر مرگ به هر دلیلی ارتباط دارد. شرکت کنندگان همچنین ۳۹ درصد کمتر در معرض خطر مرگ ناشی از بیماریهای قلبی عروقی قرار گرفتند. علاوه بر این، بالا رفتن از پلهها به این شرکتکنندگان کمک کرد تا از برخی از عوارض عمده بیماریهای قلبی عروقی، از جمله حمله قلبی، نارسایی قلبی و سکته جلوگیری کنند.
دکتر پادوک میگوید: «بر اساس این نتایج، ما مردم را تشویق میکنیم که پلهنوردی را در زندگی روزمره خود بگنجانند. مطالعه ما نشان داد که هرچه فردی از پلهها بیشتر بالا برود، مزایای بیشتری دارد. بنابراین، چه در محل کار، چه در خانه و چه در جای دیگر، از پلهها استفاده کنید».